Isa pang Oda sa Telon

Muli
aawitan kita.

Ikaw na may dalawang mukha:
isang nakangiti, isang luhaan.

Huwag mo sanang ipagkait
sa bawat buga ng liwanag

at pag-agaw, pagkaminsan
ng pusikit na kadiliman,

ang mga larawan
ng sarili kong buhay

at buhay din naman
ng kapwa ko tao.

Huwag mo sanang ipagkait
sa aking pandama

ang sakit
ang sarap
ang alwan
ang hirap

sapagkat minsan din naman
kahit sa ilusyon

naipakikita ang katotohanan
at nahahantad ang kasinungalingan

nilang namamanginoon
na ibig iligaw ang pusong pumipintig

ang isip na nagsusuri
at kaluluwang kumikinig.